Głaz, gdzie stała remiza
Od mszy w intencji inicjatorów budowy pierwszej remizy OSP Rzgów rozpoczęły się wieczorem 28 czerwca uroczystości związane z odłonięciem obok ratusza - granitowego kamienia z metalową płaskorzeźbą i tablicą pamiątkową, który ma ją upamiętnić w świadomości przyszłych pokoleń. Jak mówił przed odsłonięciem symbolicznego kamienia druh senior OSP Zenon Strycharski, ideę upamiętnienia remizy udało się zrealizować po kilkudziesięciu latach. W uroczystościach wzięli udział m.in. Mateusz Kamiński, burmistrz Rzgowa, Jan Michalak, przewodniczący Rady Miejskiej, Radosław Pełka, wiceprzewodniczący Rady Miejskiej, a także Krzysztof Supera, komendant powiatowy Państwowej Straży Pożarnej z siedzibą w Koluszkach.
Dlaczego remiza ma tak wyjątkowe znaczenie dla dziejów gminy? Ksiądz proboszcz Krzysztof Florczak mówił w kazaniu, że ten granitowy głaz to miejsce symboliczne jak krzyż na Starym Rynku w miejscu, gdzie stał pierwszy kościół rzgowian. Remiza kryła nie tylko sprzęt ogniowych zastępów, ale była namiastką domu kultury. To była sala kinowa, sala taneczna, sala zebrań wiejskich. W jej wnętrzach kręcono filmy fabularne m.in. "Nowy Jork, czwarta rano". Burmistrz Mateusz Kamiński wspomina, że w przekazach rodzinnych zachowała się informacja o przedwojennym amatorskim teatrze, korzystającym z sali w strażnicy OSP.
- Po opuszczeniu budynku przez strażaków, w starej remizie często zmieniało się przeznaczenie pomieszczeń: był tu bar, miejsce występów artystycznych, sklep spożywczy, zakład fryzjerski, klub sportowy (siłownia), archiwum Urzędu Gminy, sklep z artykułami przemysłowymi, z farbami, który teraz został przeniesiony na ul. Grodziską – dodają inni mieszkańcy.
- Stara remiza po opuszczeniu przez strażaków była częściowo wynajmowana na sklep – wspomina dh Adam Górecki ze rzgowskiej OSP. - Została rozebrana dopiero w 2008 r.
- Do rozbiórki starej remizy nie chciał dopuścić konserwator zabytków, bo budynek znajdował się w rejestrze historycznych budynków, chronionych przez prawo. Delegacja mieszkańców z naczelnikiem gminy zagroziła, że w sprawie rozbiórki wystąpi do ministra spraw wewnętrznych. Dopiero wtedy przyszło zezwolenie na rozbiórkę - wspomina członek tej delegacji.
Stojący teraz w narożniku pl. 500-lecia - od strony ul. Rawskiej - okazały granitowy głaz został ofiarowany przez Jana Mielczarka. Był duzy problem z oczyszczeniem kamienia z... czerwonej farby. Wreszcie ktoś wpadł na pomysł zlikwidowania warstwy farby przy pomocy palnika.
Metalowa płaskorzeźba przedstawia motywy strażackie m. in. topory, hełm, drabiny, które w artystycznej wizji oplatają głaz. Intencją pomysłodawców było również upamiętnienie wielkie pożaru Rzgowa sprzed stu jeden lat, który przyczynił się do przekształcenia osady w miejscowość o przewadze domów i warsztatów murowanych.Kamień ma wysokość 220 cm i szerokość 180 cm. Trzeba było użyć dźwigu, żeby przenieść go z platformy samochodowej na skwer. Teren wokół pamiątkowego głazu jest wyłożony płytkami granitowymi. Po zmierzchu granit z płaskorzeźbą mają być podświetlane.
Jak wspomina ksiądz Paweł Załuska w swojej książeczce pt. „Rzgów dawny i teraźniejszy”, w 1906 r., murowana remiza straży ogniowej została postawiona w czynie społecznym. W budynku znalazły się: sala zebrań, magazyn wyposażenia strażackiego, w którym znalazły się m. in. nowa sikawka, dwie stare, nowe cztery beczki żelazne, wóz rekwizytowy, drabiny, kubły itp.
3 października 1906 r. podczas uroczystego otwarcia strażnicy, odbyło się jej poświęcenie. W uroczystości uczestniczyli: okoliczni kapłani, delegacje straży łódzkiej, pabianickiej, aleksandrowskiej, konstantynowskiej, tuszyńskiej oraz łódzcy dziennikarze. Po skończonym nabożeństwie odbył się pokaz umiejętności rzgowskiej drużyny ogniowej. Zwieńczeniem uroczystości był poczęstunek w sali nowej remizy. Na sztandarze strażackim widniała już wówczas dewiza druhów: „Bogu na chwałę, ludziom na pożytek”.
Po ponad 70 latach siedziba OSP stała się za ciasna, aby pomieścić sprzęt i pełnić nowe funkcje. Władze administracyjne zdecydowały nie modernizować starej strażnicy, która i tak była wielokrotnie przebudowywana. Dlatego w 1979 r. ukonstytuował się Społeczny Komitet Budowy Strażnicy OSP w Rzgowie na czele z Feliksem Bednarskim. Nowa remiza stanęła 30 sierpnia 1987 r. Budowa zaplecza socjalnego strażnicy zakończyła się natomiast w 1999 r.
Miejsce, które było przez długi czas nie tylko garażem dla sprzętu ogniowego, ale również namiastką domu kultury i ośrodkiem życia społecznego osady – nie pozostanie bez śladu w pamięci przyszłych pokoleń. Tak postanowili zgodnie druhowie OSP oraz samorządowcy. Na symboliczny obelisk w budżecie gminy przewidziano 15 tysięcy złotych.
Tekst i fot.: Włodzimierz Kupisz
- Po opuszczeniu budynku przez strażaków, w starej remizie często zmieniało się przeznaczenie pomieszczeń: był tu bar, miejsce występów artystycznych, sklep spożywczy, zakład fryzjerski, klub sportowy (siłownia), archiwum Urzędu Gminy, sklep z artykułami przemysłowymi, z farbami, który teraz został przeniesiony na ul. Grodziską – dodają inni mieszkańcy.
- Stara remiza po opuszczeniu przez strażaków była częściowo wynajmowana na sklep – wspomina dh Adam Górecki ze rzgowskiej OSP. - Została rozebrana dopiero w 2008 r.
- Do rozbiórki starej remizy nie chciał dopuścić konserwator zabytków, bo budynek znajdował się w rejestrze historycznych budynków, chronionych przez prawo. Delegacja mieszkańców z naczelnikiem gminy zagroziła, że w sprawie rozbiórki wystąpi do ministra spraw wewnętrznych. Dopiero wtedy przyszło zezwolenie na rozbiórkę - wspomina członek tej delegacji.
Stojący teraz w narożniku pl. 500-lecia - od strony ul. Rawskiej - okazały granitowy głaz został ofiarowany przez Jana Mielczarka. Był duzy problem z oczyszczeniem kamienia z... czerwonej farby. Wreszcie ktoś wpadł na pomysł zlikwidowania warstwy farby przy pomocy palnika.
Metalowa płaskorzeźba przedstawia motywy strażackie m. in. topory, hełm, drabiny, które w artystycznej wizji oplatają głaz. Intencją pomysłodawców było również upamiętnienie wielkie pożaru Rzgowa sprzed stu jeden lat, który przyczynił się do przekształcenia osady w miejscowość o przewadze domów i warsztatów murowanych.Kamień ma wysokość 220 cm i szerokość 180 cm. Trzeba było użyć dźwigu, żeby przenieść go z platformy samochodowej na skwer. Teren wokół pamiątkowego głazu jest wyłożony płytkami granitowymi. Po zmierzchu granit z płaskorzeźbą mają być podświetlane.
Jak wspomina ksiądz Paweł Załuska w swojej książeczce pt. „Rzgów dawny i teraźniejszy”, w 1906 r., murowana remiza straży ogniowej została postawiona w czynie społecznym. W budynku znalazły się: sala zebrań, magazyn wyposażenia strażackiego, w którym znalazły się m. in. nowa sikawka, dwie stare, nowe cztery beczki żelazne, wóz rekwizytowy, drabiny, kubły itp.
3 października 1906 r. podczas uroczystego otwarcia strażnicy, odbyło się jej poświęcenie. W uroczystości uczestniczyli: okoliczni kapłani, delegacje straży łódzkiej, pabianickiej, aleksandrowskiej, konstantynowskiej, tuszyńskiej oraz łódzcy dziennikarze. Po skończonym nabożeństwie odbył się pokaz umiejętności rzgowskiej drużyny ogniowej. Zwieńczeniem uroczystości był poczęstunek w sali nowej remizy. Na sztandarze strażackim widniała już wówczas dewiza druhów: „Bogu na chwałę, ludziom na pożytek”.
Po ponad 70 latach siedziba OSP stała się za ciasna, aby pomieścić sprzęt i pełnić nowe funkcje. Władze administracyjne zdecydowały nie modernizować starej strażnicy, która i tak była wielokrotnie przebudowywana. Dlatego w 1979 r. ukonstytuował się Społeczny Komitet Budowy Strażnicy OSP w Rzgowie na czele z Feliksem Bednarskim. Nowa remiza stanęła 30 sierpnia 1987 r. Budowa zaplecza socjalnego strażnicy zakończyła się natomiast w 1999 r.
Miejsce, które było przez długi czas nie tylko garażem dla sprzętu ogniowego, ale również namiastką domu kultury i ośrodkiem życia społecznego osady – nie pozostanie bez śladu w pamięci przyszłych pokoleń. Tak postanowili zgodnie druhowie OSP oraz samorządowcy. Na symboliczny obelisk w budżecie gminy przewidziano 15 tysięcy złotych.
Tekst i fot.: Włodzimierz Kupisz
KONTAKT
GODZINY PRACY URZĘDU 
KONTAKT Z REDAKCJĄ STRONY