Strefa zamieszkania – lekcja lokalnej demokracji
We wtorkowy wieczór, 12 stycznia, w sali konferencyjnej rzgowskiego magistratu odbyła się debata publiczna na temat ewentualnego wprowadzenia tzw. strefy zamieszkania na placu 500-lecia. Grupa radnych, zbulwersowana ukaraniem mandatami pieszych wzdłuż południowej części placu, 28 października zeszłego roku zgłosiła burmistrzowi Konradowi Kobusowi wnioski, dotyczące stworzenia tzw. strefy zamieszkania wzdłuż zabudowanej części placu pomiędzy ulicami Tuszyńską a Przejazd.
Owa strefa to rejon, gdzie kierowcy mogą poruszać się z prędkością do 20 km/godz., a piesi mają bezwzględne pierwszeństwo. We wniosku wskazano na konieczność wydzielenia pasa postojowego wzdłuż kamienic ze sklepami.
Obecnie, miejsca parkingowe są wyznaczone od strony parku. Tworzy to trudności związane z parkowaniem samochodów z zaopatrzeniem. Poza tym klienci - po zaparkowaniu - przechodzą jezdnię na ogół ignorując obecność „zebry”. Policjanci z drogówki karzą pieszych, którym nie chce się dojść do jednego z dwóch przejść od strony skrzyżowania z ul. Przejazd i od strony ul. Tuszyńskiej.
Andrzej Rosiak, komendant policji w Rzgowie poinformował, że miejscowi funkcjonariusze w okresie od 1 października do końca grudnia ubiegłego roku wystawili 50 mandatów związanych z wykroczeniami drogowymi, ale ani jednego dla pieszego za nieprawidłowe przekraczanie jezdni. Jego mundurowi ograniczali się do pouczenia winnych. Przyznał jednak, że policjanci z Łodzi ukarali około 15 pieszych rzgowian. Na początku debaty wyraził swój brak przekonania do przeprowadzania jakichkolwiek zmian. Po 2,5-gdzinnej dyskusji skłonny był poprzeć zmianę w organizacji ruchu na placu 500-lecia pod warunkiem, że przyczyniłaby się ona do wzrostu bezpieczeństwa pieszych.
Po przedstawieniu zagadnień prawnych i technicznych, mieszkańcy mieli okazję przedstawić swoje opinie. Wypełnili też ankiety, w których mogli zająć stanowisko wobec przedstawionych koncepcji i ewentualnie zgłosić jeszcze inne możliwe rozwiązanie.
Ilona Pawełczyk zauważyła, że dla niej i sąsiadów najważniejsze byłoby ograniczenie parkowania wzdłuż zabudowanej części placu pomiędzy ulicami Grodziską a Przejazd. Kierowcy zatrzymują się przed domami, a ich samochody zanieczyszczają powietrze tuż przed oknami. Prawo do parkowania powinni mieć jedynie mieszkańcy domów tylko na tym konkretnym odcinku placu. Gdyby powstał pas postojowy po południowej stronie pl. 500-lecia, być może rozładowałby trochę problem z miejscami do parkowania.
Emocje budziło także rozwiązanie polegające na wprowadzeniu woonerfu - wzorem ul. 6 Sierpnia w Łodzi. Ten „wynalazek” oznacza połączenie w jednym funkcji ulicy, deptaka, parkingu i miejsca spotkań mieszkańców np. w ogródkach gastronomicznych. Jednak pomysł taki niesie wiele wątpliwości - trudno wyobrazić sobie przejazd autobusów wzdłuż ogródków gastronomicznych, zwłaszcza że jezdnia ma w tym miejscu 7 metrów szerokości. Przygotowanie infrastruktury pod woonerf jest kosztowne, łączy się z gruntowną przebudową nawierzchni placu, zainstalowaniem nowych latarni, zakupem gazonów na zieleń itp.
W dyskusji wiele osób wydawało się zwolennikami tańszych rozwiązań: trzeba stworzyć pas postojowy kosztem zawężenia chodnika o pół metra poprzez jego obniżenie i wymalowanie na płytach białej, ciągłej linii. Kierowcy ustawialiby wówczas pojazdy częściowo na chodniku, częściowo na jezdni. Pół metra można byłoby zyskać także kosztem trawnika od strony parku. Te pół metra jest nieodzowne do zachowania dwukierunkowego ruchu samochodowego. Wiceburmistrz Mateusz Kamiński przez 2,5 godziny nie ingerował w przebieg debaty i uważnie przysłuchiwał się wszystkim prezentowanym poglądom. Dziękując wszystkim za przybycie, stwierdził na koniec, że to pierwsze spotkanie pozwoliło wysondować oczekiwania i potrzeby rzgowian.
Większość istotnych decyzji podejmuje się bowiem po zaopiniowaniu przez przedstawicieli lokalnej społeczności: radnych, sołtysów, członków organizacji społecznych. Debata mieszkańców była wartością dodaną, powinna towarzyszyć również dyskusji na temat innych problemów istotnych dla lokalnej społeczności. W tym przejawia się demokracja bezpośrednia. Wtorkowa dyskusja to dopiero początek, a nie koniec konsultacji dotyczących strefy zamieszkania. Na nic nie jest jeszcze za późno, np. radni i wszyscy chętni mogą zaproponować kolejne rozwiązania, a urzędnicy także będą szukać nowych możliwości. Także osoby, które nie uczestniczyły w debacie, mogą wciąż zajmować stanowisko w tej sprawie. Rzgowski urząd będzie nadal zbierał opinie mieszkańców.
Komentarz wiceburmistrza Rzgowa - Mateusza Kamińskiego:
"Na debatę przyszło wielu mieszkańców. To dobrze. To znak, że interesują się sprawą. Na tym spotkaniu nie była podejmowana decyzja, ale chodziło o wysondowanie poglądów mieszkańców. Prosimy o dalsze opinie i pomysły, które będą analizowane.
Ja muszę podkreślić, że na debacie przedstawiliśmy różne warianty, w tym projekt przygotowany przez specjalistyczne biuro. Jego realizacja zrodziłaby w praktyce komplikacje. Zwróciłem się więc do mieszkańców o opinie. Mieszkańcy wspólnie z radnymi zgłosili też nowe pomysły. Między innymi został zgłoszony projekt, zakładający zwężenie chodnika i jego przebudowę. Będzie on analizowany w toku prac przygotowawczych."
Propozycje zmian można zgłaszać np. drogą mailową na adres:
mrutecki@rzgow.pl
Tekst i fot. Włodzimierz Kupisz
Prezentacja Mariusza Ruteckiego z Urzędu Miejskiego przygotowana na debatę
Debata 12 stycznia 2016 r. w związku z wnioskami radnych Rady Miejskiej w Rzgowie dotyczącymi zmiany organizacji ruchu w obrębie placu 500-lecia, w tym wprowadzenia tam „strefy zamieszkania”.
Co stanowi prawo:
Art. 13 Ustawy „Prawo o ruchu drogowym” w pkt 1-3 jasno określa obowiązki i zachowanie pieszych:
1. Pieszy, przechodząc przez jezdnię lub torowisko, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność oraz, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, korzystać z przejścia dla pieszych. Pieszy znajdujący się na tym przejściu ma pierwszeństwo przed pojazdem.
2. Przechodzenie przez jezdnię poza przejściem dla pieszych jest dozwolone, gdy odległość od przejścia przekracza 100 m. Jeżeli jednak skrzyżowanie znajduje się w odległości mniejszej niż 100 m od wyznaczonego przejścia, przechodzenie jest dozwolone również na tym skrzyżowaniu.
3. Przechodzenie przez jezdnię poza przejściem dla pieszych, o którym mowa w ust. 2, jest dozwolone tylko pod warunkiem, że nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub utrudnienia ruchu pojazdów. Pieszy jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa pojazdom i do przeciwległej krawędzi jezdni iść drogą najkrótszą, prostopadle do osi jezdni. Nie ma możliwości prawnej usytuowania na tym odcinku dodatkowego przejścia dla pieszych, gdyż odległości między przejściami w obszarze zabudowanym nie powinny być mniejsze niż 100 m na drogach jednojezdniowych, a taką sytuację mamy na tym odcinku placu 500-lecia (Dz.U.1999.43.430 - Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie)
„Strefa zamieszkania”
to specjalny obszar nie tylko ze względu na obowiązujące normy prawne, ale także z uwagi na to, że ma on służyć przede wszystkim osobom tam zamieszkującym, wypoczywającym, uczęszczającym do szkół, robiących zakupy w sieciach sklepów, itp. Ma on również spowodować, aby bawiącym się na tym obszarze dzieciom zapewnić maksimum bezpieczeństwa. Strefy takie wyznacza się przede wszystkim na dużych osiedlach mieszkaniowych, tzw.„blokowiskach”, ale także w rejonach osiedli domków jednorodzinnych. To rozwiązanie ma skutkować spowolnieniem ruchu pojazdów i w maksymalny sposób zapewnić pieszym bezpieczeństwo w ruchu drogowym, w warunkach nasilonego ruchu pieszego. Strefy zamieszkania to swoisty azyl dla pieszych i obszar, w którym pieszy powinien czuć się bezpieczny. Normy prawne dopuszczają
jednak możliwość wjazdu pojazdów mechanicznych, na specjalnych zasadach
Strefa zamieszkania - woonerf – inna opcja:
Woonerf (ulica do mieszkania) − rodzaj ulicy w strefie zurbanizowanej, na której położono nacisk na wysoki poziom bezpieczeństwa, uspokojenia ruchu i wysokie walory estetyczne przy zachowaniu miejsc parkingowych i funkcji komunikacyjnej z priorytetem dla pieszych i rowerzystów.
Woonerf jest w założeniu przestrzenią publiczną, która łączy funkcje ulicy, deptaku, parkingu i miejsca spotkań mieszkańców. Podstawą projektowania ulicy tego typu jest rezygnacja z tradycyjnego podziału przestrzeni między jezdnię i chodniki oraz zastosowanie elementów małej architektury, co zniechęca kierowców do ruchu tranzytowego, nie wyklucza jednak możliwości wprowadzenia komunikacji miejskiej
(za Wikipedią)
Budowa woonerfu wiązałaby się z:
- całkowitą przebudową jezdni i chodnika,
- dużymi kosztami (co najmniej ok. miliona złotych),
- powstałoby miejsce przyjazne pieszym, a nie kierowcom, którzy stają się pieszymi, gdy idą do sklepu.
Zasady poruszania się w strefie zamieszkania:
1. W „strefie zamieszkania” pieszy może korzystać z całej szerokości drogi i ma pierwszeństwo przed pojazdami. Warto w tym miejscu wspomnieć o obowiązujących, szczególnych zasadach ruchu drogowego dla kierujących pojazdami. Zdefiniowane w prawie drogowym pojęcia „drogi”, „przejścia dla pieszych” tracą swe znaczenie, bowiem pieszy korzysta z całej szerokości drogi, dlatego nie jest wymagana budowa chodników, natomiast wyznaczanie„przejść dla pieszych” jest niecelowe, a wręcz nieprawidłowe i może w istotny sposób wpływać na niepożądane zachowania kierujących, nierespektujących pierwszeństwa pieszych w innych miejscach niż tylko przejścia dla pieszych.
2. Dla zapewnienia bezpieczeństwa pieszym, a kierującym możliwości należytej obserwacji odbywającego się ruchu pieszych i odpowiedniego reagowania w „strefie zamieszkania” obowiązuje prędkość pojazdów ograniczona do 20 km/h. Często w strefie stosuje się różne rozwiązania, wymuszające na kierowcach zdjęcie nogi z gazu i zachowanie bezpiecznej prędkości jazdy, takie jak progi zwalniające, szykany, czy też małe ronda. Jest to szczególnie ważne w okresie jesiennym i zimowym, kiedy wcześnie zapadający zmrok i warunki pogodowe znacznie utrudniają kierowcom uważną obserwację drogi.Przyporządkowanie ruchu pieszym w strefie zamieszkania znosi obowiązek zapewnienia opieki pieszym do lat 7, co daje możliwość przebywania na drodze dziecka, nie do końca umiejącego rozpoznać zagrożenia i należycie reagować na zaistniałą sytuację w ruchu drogowym.
3. W strefach zamieszkania obowiązują również specjalne przepisy dot. parkowania pojazdów. Otóż pozostawienie pojazdu na postoju jest możliwe tylko w wyznaczonychmiejscach. Bardzo często miejsca te są oznaczone znakiem drogowym D-18 (parking) z jednoczesnym wyznaczeniem sposobu ustawienia pojazdu względem krawędzi drogi lub zatoki postojowej, wyrażonych tabliczką T-30. Miejsca postojowe mogą być też wyznaczone oznakowaniem poziomym, znakami P-18 (stanowisko postojowe) lub P-19 (linia wyznaczająca pas postojowy). Większość mieszkańców przyzwyczaiła się do parkowania nie tylko w miejscach
wyznaczonych do tego celu, ale także w każdym miejscu nieobjętym zakazem postoju, jak najbliżej swojego domu, co w strefach zamieszkania jest niedopuszczalne.
4. Kierujący pojazdem wyjeżdżającym ze „strefy zamieszkania” zostanie o tym poinformowany przez znak drogowy D-41, co jest jednoznaczne z koniecznością zachowania szczególnej ostrożności oraz ustąpienia pierwszeństwa wszystkim uczestnikom ruchu, jako włączający się do ruchu.
Konsekwencje wprowadzenia „strefy zamieszkania” na placu 500-lecia:
- odstąpieniem przez policję od karania pieszych mandatami za przechodzenie w miejscach obecnie niedozwolonych,
- spowolnienie ruchu pojazdów w strefie zamieszkania,
- zniesienie obowiązku zapewnienia opieki pieszym do lat 7, co daje możliwość przebywania na drodze dziecka, nie do końca umiejącego rozpoznać zagrożenia i należycie reagować na zaistniałą sytuację w ruchu drogowym
- kierowca poruszający się po strefie zamieszkania musi pamiętać, że wolno parkować tylko na wyznaczonych
stanowiskach parkingowych; pozostawianie samochodu w pozostałych miejscach jest zabronione
- Kierowcy chcący dojechać do sklepów w strefie zamieszkania będą jechać albo od strony skrzyżowania ulic Pabianickiej/Łódzkiej z placem 500-lecia (przy Komisariacie Policji) w kierunku ul. Grodziskiej, na skrzyżowaniu ul. Grodziskiej oraz placu 500-lecia, skręcając w plac 500-lecia (wzdłuż Urzędu Miejskiego w Rzgowie) i dalej skręcając w strefę zamieszkania (skrzyżowanie ulic Rawska/Przejazd z placem 500-lecia). Drugą możliwością jest dojazd od ul. Tuszyńskiejskręcając w ul. Długą (skrzyżowanie przy „ryneczku”), następnie skręcając w ul. Przejazd i dalej skręcając w strefę zamieszkania na skrzyżowaniu ulic Rawska/Przejazd z placem 500-lecia.
- Zwiększenie natężenia ruchu w północnej (od komisariatu do plebanii) i wschodniej (wzdłuż urzędu) części placu 500-lecia
- Zwiększenie natężenia ruchu na ul. Przejazd i na odcinku Długiej od Przejazd do Tuszyńskiej
- Zwiększenie ruchu pojazdów na przejściu dla pieszych na ul. Przejazd będącym częścią popularnej drogi dzieci do szkoły, które idą dalej „ścieżką harcerską”.
Koszty - wprowadzenie zmiany organizacji ruchu na tym terenie to kwota rzędu 20.000 zł.
Propozycje rozwiązań:
Wariant I zakłada pozostawienie organizacji ruchu bez zmian
Wariant II przewiduje wprowadzenie „strefy zamieszkania” z jednoczesnym wprowadzeniem ruchu jednostronnego na odcinku południowym placu 500-lecia od ul. Przejazd do ul. Tuszyńskiej (jak w projekcie)
Wariant III przewiduje zgodnie z wnioskami radnych (poza założeniami opisanymi w Wariancie II) wprowadzenie „strefy zamieszkania” również na wschodnim odcinku placu 500-lecia od ul. Grodziskiej do Rawskiej
Wariant IV przewiduje opracowanie i realizację na wnioskowanym odcinku placu 500-lecia koncepcji woonerfu. Woonerf to też „strefa zamieszkania”, tylko wzbogacona o inne funkcje przestrzeni publicznej
Obecnie, miejsca parkingowe są wyznaczone od strony parku. Tworzy to trudności związane z parkowaniem samochodów z zaopatrzeniem. Poza tym klienci - po zaparkowaniu - przechodzą jezdnię na ogół ignorując obecność „zebry”. Policjanci z drogówki karzą pieszych, którym nie chce się dojść do jednego z dwóch przejść od strony skrzyżowania z ul. Przejazd i od strony ul. Tuszyńskiej.
Andrzej Rosiak, komendant policji w Rzgowie poinformował, że miejscowi funkcjonariusze w okresie od 1 października do końca grudnia ubiegłego roku wystawili 50 mandatów związanych z wykroczeniami drogowymi, ale ani jednego dla pieszego za nieprawidłowe przekraczanie jezdni. Jego mundurowi ograniczali się do pouczenia winnych. Przyznał jednak, że policjanci z Łodzi ukarali około 15 pieszych rzgowian. Na początku debaty wyraził swój brak przekonania do przeprowadzania jakichkolwiek zmian. Po 2,5-gdzinnej dyskusji skłonny był poprzeć zmianę w organizacji ruchu na placu 500-lecia pod warunkiem, że przyczyniłaby się ona do wzrostu bezpieczeństwa pieszych.
Po przedstawieniu zagadnień prawnych i technicznych, mieszkańcy mieli okazję przedstawić swoje opinie. Wypełnili też ankiety, w których mogli zająć stanowisko wobec przedstawionych koncepcji i ewentualnie zgłosić jeszcze inne możliwe rozwiązanie.
Ilona Pawełczyk zauważyła, że dla niej i sąsiadów najważniejsze byłoby ograniczenie parkowania wzdłuż zabudowanej części placu pomiędzy ulicami Grodziską a Przejazd. Kierowcy zatrzymują się przed domami, a ich samochody zanieczyszczają powietrze tuż przed oknami. Prawo do parkowania powinni mieć jedynie mieszkańcy domów tylko na tym konkretnym odcinku placu. Gdyby powstał pas postojowy po południowej stronie pl. 500-lecia, być może rozładowałby trochę problem z miejscami do parkowania.
Emocje budziło także rozwiązanie polegające na wprowadzeniu woonerfu - wzorem ul. 6 Sierpnia w Łodzi. Ten „wynalazek” oznacza połączenie w jednym funkcji ulicy, deptaka, parkingu i miejsca spotkań mieszkańców np. w ogródkach gastronomicznych. Jednak pomysł taki niesie wiele wątpliwości - trudno wyobrazić sobie przejazd autobusów wzdłuż ogródków gastronomicznych, zwłaszcza że jezdnia ma w tym miejscu 7 metrów szerokości. Przygotowanie infrastruktury pod woonerf jest kosztowne, łączy się z gruntowną przebudową nawierzchni placu, zainstalowaniem nowych latarni, zakupem gazonów na zieleń itp.
W dyskusji wiele osób wydawało się zwolennikami tańszych rozwiązań: trzeba stworzyć pas postojowy kosztem zawężenia chodnika o pół metra poprzez jego obniżenie i wymalowanie na płytach białej, ciągłej linii. Kierowcy ustawialiby wówczas pojazdy częściowo na chodniku, częściowo na jezdni. Pół metra można byłoby zyskać także kosztem trawnika od strony parku. Te pół metra jest nieodzowne do zachowania dwukierunkowego ruchu samochodowego. Wiceburmistrz Mateusz Kamiński przez 2,5 godziny nie ingerował w przebieg debaty i uważnie przysłuchiwał się wszystkim prezentowanym poglądom. Dziękując wszystkim za przybycie, stwierdził na koniec, że to pierwsze spotkanie pozwoliło wysondować oczekiwania i potrzeby rzgowian.
Większość istotnych decyzji podejmuje się bowiem po zaopiniowaniu przez przedstawicieli lokalnej społeczności: radnych, sołtysów, członków organizacji społecznych. Debata mieszkańców była wartością dodaną, powinna towarzyszyć również dyskusji na temat innych problemów istotnych dla lokalnej społeczności. W tym przejawia się demokracja bezpośrednia. Wtorkowa dyskusja to dopiero początek, a nie koniec konsultacji dotyczących strefy zamieszkania. Na nic nie jest jeszcze za późno, np. radni i wszyscy chętni mogą zaproponować kolejne rozwiązania, a urzędnicy także będą szukać nowych możliwości. Także osoby, które nie uczestniczyły w debacie, mogą wciąż zajmować stanowisko w tej sprawie. Rzgowski urząd będzie nadal zbierał opinie mieszkańców.
Komentarz wiceburmistrza Rzgowa - Mateusza Kamińskiego:
"Na debatę przyszło wielu mieszkańców. To dobrze. To znak, że interesują się sprawą. Na tym spotkaniu nie była podejmowana decyzja, ale chodziło o wysondowanie poglądów mieszkańców. Prosimy o dalsze opinie i pomysły, które będą analizowane.
Ja muszę podkreślić, że na debacie przedstawiliśmy różne warianty, w tym projekt przygotowany przez specjalistyczne biuro. Jego realizacja zrodziłaby w praktyce komplikacje. Zwróciłem się więc do mieszkańców o opinie. Mieszkańcy wspólnie z radnymi zgłosili też nowe pomysły. Między innymi został zgłoszony projekt, zakładający zwężenie chodnika i jego przebudowę. Będzie on analizowany w toku prac przygotowawczych."
Propozycje zmian można zgłaszać np. drogą mailową na adres:
mrutecki@rzgow.pl
Tekst i fot. Włodzimierz Kupisz
Prezentacja Mariusza Ruteckiego z Urzędu Miejskiego przygotowana na debatę
Debata 12 stycznia 2016 r. w związku z wnioskami radnych Rady Miejskiej w Rzgowie dotyczącymi zmiany organizacji ruchu w obrębie placu 500-lecia, w tym wprowadzenia tam „strefy zamieszkania”.
Co stanowi prawo:
Art. 13 Ustawy „Prawo o ruchu drogowym” w pkt 1-3 jasno określa obowiązki i zachowanie pieszych:
1. Pieszy, przechodząc przez jezdnię lub torowisko, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność oraz, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, korzystać z przejścia dla pieszych. Pieszy znajdujący się na tym przejściu ma pierwszeństwo przed pojazdem.
2. Przechodzenie przez jezdnię poza przejściem dla pieszych jest dozwolone, gdy odległość od przejścia przekracza 100 m. Jeżeli jednak skrzyżowanie znajduje się w odległości mniejszej niż 100 m od wyznaczonego przejścia, przechodzenie jest dozwolone również na tym skrzyżowaniu.
3. Przechodzenie przez jezdnię poza przejściem dla pieszych, o którym mowa w ust. 2, jest dozwolone tylko pod warunkiem, że nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub utrudnienia ruchu pojazdów. Pieszy jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa pojazdom i do przeciwległej krawędzi jezdni iść drogą najkrótszą, prostopadle do osi jezdni. Nie ma możliwości prawnej usytuowania na tym odcinku dodatkowego przejścia dla pieszych, gdyż odległości między przejściami w obszarze zabudowanym nie powinny być mniejsze niż 100 m na drogach jednojezdniowych, a taką sytuację mamy na tym odcinku placu 500-lecia (Dz.U.1999.43.430 - Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie)
„Strefa zamieszkania”
to specjalny obszar nie tylko ze względu na obowiązujące normy prawne, ale także z uwagi na to, że ma on służyć przede wszystkim osobom tam zamieszkującym, wypoczywającym, uczęszczającym do szkół, robiących zakupy w sieciach sklepów, itp. Ma on również spowodować, aby bawiącym się na tym obszarze dzieciom zapewnić maksimum bezpieczeństwa. Strefy takie wyznacza się przede wszystkim na dużych osiedlach mieszkaniowych, tzw.„blokowiskach”, ale także w rejonach osiedli domków jednorodzinnych. To rozwiązanie ma skutkować spowolnieniem ruchu pojazdów i w maksymalny sposób zapewnić pieszym bezpieczeństwo w ruchu drogowym, w warunkach nasilonego ruchu pieszego. Strefy zamieszkania to swoisty azyl dla pieszych i obszar, w którym pieszy powinien czuć się bezpieczny. Normy prawne dopuszczają
jednak możliwość wjazdu pojazdów mechanicznych, na specjalnych zasadach
Strefa zamieszkania - woonerf – inna opcja:
Woonerf (ulica do mieszkania) − rodzaj ulicy w strefie zurbanizowanej, na której położono nacisk na wysoki poziom bezpieczeństwa, uspokojenia ruchu i wysokie walory estetyczne przy zachowaniu miejsc parkingowych i funkcji komunikacyjnej z priorytetem dla pieszych i rowerzystów.
Woonerf jest w założeniu przestrzenią publiczną, która łączy funkcje ulicy, deptaku, parkingu i miejsca spotkań mieszkańców. Podstawą projektowania ulicy tego typu jest rezygnacja z tradycyjnego podziału przestrzeni między jezdnię i chodniki oraz zastosowanie elementów małej architektury, co zniechęca kierowców do ruchu tranzytowego, nie wyklucza jednak możliwości wprowadzenia komunikacji miejskiej
(za Wikipedią)
Budowa woonerfu wiązałaby się z:
- całkowitą przebudową jezdni i chodnika,
- dużymi kosztami (co najmniej ok. miliona złotych),
- powstałoby miejsce przyjazne pieszym, a nie kierowcom, którzy stają się pieszymi, gdy idą do sklepu.
Zasady poruszania się w strefie zamieszkania:
1. W „strefie zamieszkania” pieszy może korzystać z całej szerokości drogi i ma pierwszeństwo przed pojazdami. Warto w tym miejscu wspomnieć o obowiązujących, szczególnych zasadach ruchu drogowego dla kierujących pojazdami. Zdefiniowane w prawie drogowym pojęcia „drogi”, „przejścia dla pieszych” tracą swe znaczenie, bowiem pieszy korzysta z całej szerokości drogi, dlatego nie jest wymagana budowa chodników, natomiast wyznaczanie„przejść dla pieszych” jest niecelowe, a wręcz nieprawidłowe i może w istotny sposób wpływać na niepożądane zachowania kierujących, nierespektujących pierwszeństwa pieszych w innych miejscach niż tylko przejścia dla pieszych.
2. Dla zapewnienia bezpieczeństwa pieszym, a kierującym możliwości należytej obserwacji odbywającego się ruchu pieszych i odpowiedniego reagowania w „strefie zamieszkania” obowiązuje prędkość pojazdów ograniczona do 20 km/h. Często w strefie stosuje się różne rozwiązania, wymuszające na kierowcach zdjęcie nogi z gazu i zachowanie bezpiecznej prędkości jazdy, takie jak progi zwalniające, szykany, czy też małe ronda. Jest to szczególnie ważne w okresie jesiennym i zimowym, kiedy wcześnie zapadający zmrok i warunki pogodowe znacznie utrudniają kierowcom uważną obserwację drogi.Przyporządkowanie ruchu pieszym w strefie zamieszkania znosi obowiązek zapewnienia opieki pieszym do lat 7, co daje możliwość przebywania na drodze dziecka, nie do końca umiejącego rozpoznać zagrożenia i należycie reagować na zaistniałą sytuację w ruchu drogowym.
3. W strefach zamieszkania obowiązują również specjalne przepisy dot. parkowania pojazdów. Otóż pozostawienie pojazdu na postoju jest możliwe tylko w wyznaczonychmiejscach. Bardzo często miejsca te są oznaczone znakiem drogowym D-18 (parking) z jednoczesnym wyznaczeniem sposobu ustawienia pojazdu względem krawędzi drogi lub zatoki postojowej, wyrażonych tabliczką T-30. Miejsca postojowe mogą być też wyznaczone oznakowaniem poziomym, znakami P-18 (stanowisko postojowe) lub P-19 (linia wyznaczająca pas postojowy). Większość mieszkańców przyzwyczaiła się do parkowania nie tylko w miejscach
wyznaczonych do tego celu, ale także w każdym miejscu nieobjętym zakazem postoju, jak najbliżej swojego domu, co w strefach zamieszkania jest niedopuszczalne.
4. Kierujący pojazdem wyjeżdżającym ze „strefy zamieszkania” zostanie o tym poinformowany przez znak drogowy D-41, co jest jednoznaczne z koniecznością zachowania szczególnej ostrożności oraz ustąpienia pierwszeństwa wszystkim uczestnikom ruchu, jako włączający się do ruchu.
Konsekwencje wprowadzenia „strefy zamieszkania” na placu 500-lecia:
- odstąpieniem przez policję od karania pieszych mandatami za przechodzenie w miejscach obecnie niedozwolonych,
- spowolnienie ruchu pojazdów w strefie zamieszkania,
- zniesienie obowiązku zapewnienia opieki pieszym do lat 7, co daje możliwość przebywania na drodze dziecka, nie do końca umiejącego rozpoznać zagrożenia i należycie reagować na zaistniałą sytuację w ruchu drogowym
- kierowca poruszający się po strefie zamieszkania musi pamiętać, że wolno parkować tylko na wyznaczonych
stanowiskach parkingowych; pozostawianie samochodu w pozostałych miejscach jest zabronione
- Kierowcy chcący dojechać do sklepów w strefie zamieszkania będą jechać albo od strony skrzyżowania ulic Pabianickiej/Łódzkiej z placem 500-lecia (przy Komisariacie Policji) w kierunku ul. Grodziskiej, na skrzyżowaniu ul. Grodziskiej oraz placu 500-lecia, skręcając w plac 500-lecia (wzdłuż Urzędu Miejskiego w Rzgowie) i dalej skręcając w strefę zamieszkania (skrzyżowanie ulic Rawska/Przejazd z placem 500-lecia). Drugą możliwością jest dojazd od ul. Tuszyńskiejskręcając w ul. Długą (skrzyżowanie przy „ryneczku”), następnie skręcając w ul. Przejazd i dalej skręcając w strefę zamieszkania na skrzyżowaniu ulic Rawska/Przejazd z placem 500-lecia.
- Zwiększenie natężenia ruchu w północnej (od komisariatu do plebanii) i wschodniej (wzdłuż urzędu) części placu 500-lecia
- Zwiększenie natężenia ruchu na ul. Przejazd i na odcinku Długiej od Przejazd do Tuszyńskiej
- Zwiększenie ruchu pojazdów na przejściu dla pieszych na ul. Przejazd będącym częścią popularnej drogi dzieci do szkoły, które idą dalej „ścieżką harcerską”.
Koszty - wprowadzenie zmiany organizacji ruchu na tym terenie to kwota rzędu 20.000 zł.
Propozycje rozwiązań:
Wariant I zakłada pozostawienie organizacji ruchu bez zmian
Wariant II przewiduje wprowadzenie „strefy zamieszkania” z jednoczesnym wprowadzeniem ruchu jednostronnego na odcinku południowym placu 500-lecia od ul. Przejazd do ul. Tuszyńskiej (jak w projekcie)
Wariant III przewiduje zgodnie z wnioskami radnych (poza założeniami opisanymi w Wariancie II) wprowadzenie „strefy zamieszkania” również na wschodnim odcinku placu 500-lecia od ul. Grodziskiej do Rawskiej
Wariant IV przewiduje opracowanie i realizację na wnioskowanym odcinku placu 500-lecia koncepcji woonerfu. Woonerf to też „strefa zamieszkania”, tylko wzbogacona o inne funkcje przestrzeni publicznej
KONTAKT
GODZINY PRACY URZĘDU 
KONTAKT Z REDAKCJĄ STRONY