8 V - święto patrona gminy i parafii
Święty Stanisław Biskup Męczennik jest patronem rzgowskiej parafii. Widnieje na herbie miasta, który w obecnej formie został zatwierdzony oficjalnie w maju 2001 r. Wraz z przywróceniem praw miejskich Rzgowowi, herb stał się herbem gminy i miasta Rzgów.
Stanisław biskup urodził się w Szczepanowie około 1030 roku. Ta data, jak i wiele innych szczegółów z jego życia jest niepewnych, niejednoznacznych wobec ubóstwa źródeł pisanych z tamtego okresu. Uczył się w szkole katedralnej. Możliwe, że również za granicą, być może w Paryżu. Święcenia kapłańskie przyjął w 1060 roku. W dwanaście lat później został biskupem Krakowa.
Zapisał się w dziejach jako duchowny gorliwy, ale i bezkompromisowy. Konflikt, który wybuchł pomiędzy królem Bolesławem a biskupem Stanisławem ma do dzisiaj niejasne podłoże. Być może chodziło o publiczna krytykę niemoralnego życia monarchy lub obronę poddanych przed jego surowością. W każdym razie sprawa miała tragiczny finał. Biskup został zabity przez drużynników królewskich lub nawet samego króla. Działo się to podczas mszy św., którą celebrował 11 kwietnia lub 8 maja 1079 roku w kościele pw. św. Michała na Skałce. Ciało późniejszego świętego poćwiartowano. W kilka lat później przeniesiono je do katedry na Wawelu, gdzie spoczywa do dzisiaj.
Po dokonaniu zbrodni król musiał uciekać z kraju. Wydaje się, że został mnichem pokutnikiem w klasztorze benedyktyńskim w Osjaku. Biskupa Stanisława, jako pierwszego Polaka, ogłoszono świętym w Asyżu. Św. Stanisław jest patronem Polski; archidiecezji gdańskiej, gnieźnieńskiej, krakowskiej, poznańskiej, warszawskiej, diecezji: chełmińskiej, lubelskiej, płockiej, sandomierskiej, a także tarnowskiej. Jan Paweł II nazwał go "patronem chrześcijańskiego ładu moralnego".
Wiele pokoleń powtarzało legendę o zrośnięciu się rozsieczonego ciała św. Stanisława. Kult świętego odegrał w XIII i XIV wieku ważną rolę historyczną jako czynnik kształtowania się myśli o zjednoczeniu Polski. Wierzono, że w ten sam sposób jak ciało św. Stanisława - połączy się i zjednoczy podzielone wówczas na księstwa dzielnicowe Królestwo Polskie.
Opr. Włodzimierz Kupisz
Zapisał się w dziejach jako duchowny gorliwy, ale i bezkompromisowy. Konflikt, który wybuchł pomiędzy królem Bolesławem a biskupem Stanisławem ma do dzisiaj niejasne podłoże. Być może chodziło o publiczna krytykę niemoralnego życia monarchy lub obronę poddanych przed jego surowością. W każdym razie sprawa miała tragiczny finał. Biskup został zabity przez drużynników królewskich lub nawet samego króla. Działo się to podczas mszy św., którą celebrował 11 kwietnia lub 8 maja 1079 roku w kościele pw. św. Michała na Skałce. Ciało późniejszego świętego poćwiartowano. W kilka lat później przeniesiono je do katedry na Wawelu, gdzie spoczywa do dzisiaj.
Po dokonaniu zbrodni król musiał uciekać z kraju. Wydaje się, że został mnichem pokutnikiem w klasztorze benedyktyńskim w Osjaku. Biskupa Stanisława, jako pierwszego Polaka, ogłoszono świętym w Asyżu. Św. Stanisław jest patronem Polski; archidiecezji gdańskiej, gnieźnieńskiej, krakowskiej, poznańskiej, warszawskiej, diecezji: chełmińskiej, lubelskiej, płockiej, sandomierskiej, a także tarnowskiej. Jan Paweł II nazwał go "patronem chrześcijańskiego ładu moralnego".
Wiele pokoleń powtarzało legendę o zrośnięciu się rozsieczonego ciała św. Stanisława. Kult świętego odegrał w XIII i XIV wieku ważną rolę historyczną jako czynnik kształtowania się myśli o zjednoczeniu Polski. Wierzono, że w ten sam sposób jak ciało św. Stanisława - połączy się i zjednoczy podzielone wówczas na księstwa dzielnicowe Królestwo Polskie.
Opr. Włodzimierz Kupisz
KONTAKT
GODZINY PRACY URZĘDU 
KONTAKT Z REDAKCJĄ STRONY